هير چيو رانجهن کي ته:
تون وڃي ڪپڙي جي ڪر، مان راڳ جي ڪئي. (لوڪ داستان، ڳجھارت، چوڻي)
خادم حسين کنڊ
چوڻيءَ جو ننڍڙو ارٿ
۽ اشارو:
هير سيال جو سڱ،
اصل کان چاچي ڪيدوءَ جي گھر ڏنل هو. جڏهن هير سيال جي اڳيان پنهنجو والد صاحب راضي
ٿي ويو ته اتي وري چاچي ڪيدوءَ انڪار ڪيو ۽ ڏاڍو سخت نفرت مان ناراض ٿيو. هير ۽
رانجھي کي مئي مارائي کان سواءِ نه ڇڏڻ جو عهد ڪيائين. اڃا رانجھن جي مس ڳالھ طئي ٿي
ته هير اتي تخت هزاري جي رانجھن بادشاه کي مخاطب ٿي چيو ته؛ ”هاڻي هيءَ جيڪو ڀڀڙ ڀڙڪيو
آ، لڳي ٿو اها پاڻ کي جيئري ڪڏهن به هڪ ڪو نه ٿيڻ ڏيندو. ھاڻي جي ملياسين ته به
مري پوءِ ملنداسين. ان ڪري ’تون وڃي ڪپڙي جي ڪر۽ مان وڃي ٿي راڳ جي ڪيان‘.
