اها ئي زبان کٽ تي ويهاري، اھا ئي زبان پَٽ تي ويھاري
حضرت
بهلول رح پنهنجي دور جو مشهور داناءُ ۽ الله-لوڪ-ماڻهو هيو.
هڪ
ڏينهن صحرا اندر، پنهنجي مستيءَ ۽ موج ۾ ويٺو ھيو جو سندس شهر جو هڪ تاجر اتان اچي
گذريو. تاجر جي دل ۾ بهلول لاءِ وڏي عزت هئي. گهوڙي تان ويٺي ويٺي، کانئس مشورو
وٺڻ لاءِ پڇيائين؛ ”اي داناءَ! مان تجارت جي لاءِ وڃان پيو. مشورو ڏي ته ھن دفعي ڇا
جو واپار ڪريان، جنهن مان مون کي گھڻو منافعو ملي.“
”ھن دفعي،“ بهلول،
کيس مشورو ڏيندي چيو؛ ”ڪاري ڪپڙي جو واپار ڪر..“
