سنڌي لوڪ ادب جو سنڌي ٻوليءَ سان تعلق
هدايت
پريم
ادب
توڻي لوڪ ادب جو ٻوليءَ سان تعلق اهڙو آهي، جهڙو چولي جو دامن سان. سنڌي لوڪ ادب
پنهنجي معيار ۽ مقدار ۾ بيمثال آهي. ٻوليءَ جي اڀياس جي تاريخ تمام پراڻي آهي، بلڪ
ان جو مثال قبل مسيح ۾ ننڍي کنڊ ۾ ڪيل پاڻنيءَ جي رچنا ”اشٺ اڌيائي“ سنسڪرت گرامر
آهي. لوڪ ادب جي سرجڻ جي تاريخ به ايتري پراڻي آهي، جيتري ٻوليءَ جي تاريخ. پر لوڪ
ادب کي سهيڙڻ سموهڻ ۽ قلمبند ڪرڻ ۽ ان جي سائنسي ڇنڊڇاڻ جو سلسلو چند صديون اڳ ٿيو
آهي. ٻوليءَ جي سائنس يعني لسانيات جو واسطو صرف نحو، معنيات، صوتيات سان آهي، پر
ان جو واسطو آرڪيالاجي، انٿراپالاجي، فلسفه، نفسيات، ادب ۽ لوڪ ادب سان به آهي.
